Insuline Aspart | Insuline Aspart Sanofi | Wat is insuline?

Insuline is een hormoon dat de bloedsuikerspiegel reguleert. Het wordt uitgescheiden door de alvleesklier als reactie op een toename van de bloedsuikerspiegel. De secretie leidt tot een cascade van gebeurtenissen die leiden tot de afname van dit bloedsuikerspiegel. De afwezigheid van lichaamsproductie door het lichaam of het onjuist gebruik door het lichaam leidt tot diabetes type 1 of type 2.

Permanent aanwezig in het bloed, 24 uur per dag uitgescheiden in kleine doses, neemt de insulinesecretie toe na de consumptie van koolhydraten om de bloedsuiker, de bloedsuikerspiegel, ongeveer 1 g/l te behouden.

Goedkoop Aspart insuline injectie bestellen discreet online zonder voorschrift, veilig en betrouwbaar via onze Nederland apotheek.

Aspart Insuline

Insuline aspart Sanofi is een medicijn dat wordt gebruikt om de bloedsuikerspiegel (bloedsuikerspiegel) te regelen bij diabetespatiënten vanaf de leeftijd van een jaar. Insuline Asparte Sanofi is een “biosimilar” medicijn. Dit betekent dat insuline aspart Sanofi sterk vergelijkbaar is met een ander biologisch medicijn dat al in de EU is toegestaan. De referentiemedicatie voor insuline aspart Sanofi is Novorapid insuline.

Insuline aspart Sanofi bevat de actieve stofsuline -aspart, snelle actie -insuline.

Werking

Diabetespatiënten hebben een hoge bloedsuikerspiegel, hetzij omdat hun lichaam onvoldoende insuline produceert, of omdat het niet in staat is om insuline effectief te gebruiken.

De actieve stof van insuline aspart Sanofi is een vorm van insuline die sneller wordt geabsorbeerd door het organisme dan gewone insuline en daarom sneller kan werken. Ze helpt de bloedsuikerspiegel te beheersen, waardoor de symptomen van diabetes worden verzacht en het risico op complicaties wordt verminderd.

Winst

Laboratoriumstudies die insuline aspart sanofi vergelijken met novorapid hebben aangetoond dat de actieve stof van insuline aspart sanofi zeer vergelijkbaar is met die van novorapid in termen van structuur, zuiverheid en biologische activiteit.

Studies hebben ook aangetoond dat toediening van insuline aspart Sanofi een actieve stof in het lichaam produceert, vergelijkbaar met die van de toediening van Novorapid.

Bovendien heeft een onderzoek uitgevoerd met 597 patiënten wiens diabetes al was behandeld met insuline aangetoond dat zes maanden behandeling met insulin aspart sanofi geassocieerd met langdurige actie-insuline (glargine-insuline) ook effectief was in het beheersen van de bloedsuikerspiegel die een associatie van novorapid en novorapid en Glargine insuline.

Het gemiddelde HbA1C -percentage was in eerste instantie 8,00 % bij patiënten behandeld met insulin aspart Sanofi en 7,94 % bij die behandeld met Novorapid; Na zes maanden was het respectievelijk 7,62 % en 7,64 %.

Dosering

De glycemische doelstellingen worden in de praktijk uitgedrukt door glycated hemoglobine (HbA1C) die het glycemische evenwicht van de laatste 3 maanden weerspiegelt. De hoogte ervan is sterk gecorreleerd met complicaties.

• Het normale percentage is 6% en idealiter moet u dichter bij dit cijfer komen.
• Een tarief van 7% is de gebruikelijke doelstelling voor een jonge patiënt, terwijl een tarief van 8% voldoende is voor een oudere persoon. Om bijvoorbeeld 7%te verkrijgen, moet het gemiddelde van de lege bloedsuikerspiegel ongeveer <1,20 g/l en <1,40 g/l na een maaltijd zijn. Het bloedmonster wordt gedaan op een lege maag, in het laboratorium en in de plooi van de elleboog. De resultaten zijn overdag algemeen bekend.
• Volgens de WHO is er diabetes wanneer de bloedsuiker op een lege maag groter is dan of gelijk is aan ten minste twee herstellen bij 1,26 g/l bloed. Onder 0,45 g/L bloed is er hypoglykemie.

Wat doet insuline

Insuline reguleert de bloedsuikerspiegel door zijn hypoglycemische werking.

Insuline is een peptide met twee aminozuurketens die als een hormoon werken. Het wordt gesynthetiseerd door de alvleesklier in gespecialiseerde cellen (bètacellen) zelf in een structuur van de pancreas genaamd Langerhans -eilandjes.

De alvleesklier is het orgaan belast met de regulering van de bloedsuikerspiegel, dat wil zeggen het niveau van glucose in het bloed. De functie is om te antwoorden:

• Hypoglykemie door glucagon te synthetiseren, en
• naar hyperglykemie door insuline te scheiden.

Na de secretie, na een maaltijd, bijvoorbeeld, kan insuline bloedglucose worden verdeeld naar de cellen van het organisme (in het bijzonder spiercellen en hersencellen) om daar te worden omgezet in energie die nuttig is voor cellulaire functies.

Wanneer de hoeveelheid circulerende glucose groter is dan de cellulaire behoefte van het lichaam, richt insuline overtollige glucose naar de lever, waar deze wordt bewaard in de vorm van glycogeen.

Omgekeerd, in het geval van een te lage bloedsuiker (hypoglykemie), synthetiseert de pancreas glucagon in alfa -cellen van de pancreas. Dit andere hormoon zal een lokale werking op de lever hebben om het glucoseglycogeen af te breken, dat vervolgens in het bloed zal worden uitgescheiden om de bloedsuikerspiegel te herstellen die in staat is om aan de behoeften van het lichaam te voldoen.

Insuline speelt daarom een centrale rol bij de regulering van de bloedsuikerspiegel. Er zijn twee pathologische situaties (diabetes type 1 en 2) waarin insuline niet langer de functie ervan waarborgt:

• Insuline’s verlies van respons, het definiëren van diabetes type 2.
• De afwezigheid van secretie van insuline door de alvleesklier, die diabetes type 1 definieert.

Insuline resistentie

Bij sommige individuen, meestal nogal oud en overgewicht, ontwikkelt het lichaam insulineresistentie die kan leiden tot diabetes type 2 met andere woorden, ondanks de productie van insuline die continu door de pancreas continu is, wordt glucose niet langer geassimileerd en blijft op een hoog niveau in het bloed .

Insulineresistentie is het gevolg van een complexe metabole stoornis3 die de drie soorten doelweefsels van insuline in het spel brengt: skeletspieren, vetweefsel en lever. De moleculaire mechanismen die verantwoordelijk zijn voor insulineresistentie zijn niet volledig opgehelderd.

Aan de andere kant lijkt de correlatie tussen de hoeveelheid diepvet van de buik (in tegenstelling tot onderhuids vet) en insulineresistentie duidelijk vast te stellen.

Deze weerstand duwt de alvleesklier om steeds meer insuline te produceren om de bloedsuikerspiegel te verminderen, wat leidt tot bèta-pancreascellen om uit te putten en hun effectiviteit te verliezen. Gecombineerd leiden insulinresistentie en de storing van de pancreasfunctie tot chronische hyperglykemie, die diabetes type 2 definiëren.

Insuline Injecteren

Insuline geproduceerd door de alvleesklier bij een gezond individu is een essentieel onderdeel voor de goede werking van het organisme. In het geval van een fout- of productietekort is het daarom noodzakelijk om het lichaam een externe insulin -inname te bieden, die de afwezigheid van een natuurlijk gesynthetiseerd hormoon kan compenseren en de functie ervan kan vervangen.

Twee hoofdmethoden maken het mogelijk om insulin toe te dienen door subcutane injecties: met behulp van een pen (of spuit) of met behulp van een insulinepomp (continue toediening van insuline). De methode -keuze hangt af van verschillende parameters, waaronder het aantal benodigde insuline -injecties per dag, de stabiliteit van diabetes (fluctuerende bloedsuikerspiegel of niet) en voorkeuren van de patiënt.

De behandelend arts of de diabetoloog oriënteren de patiënt door hem te informeren over de voor- en nadelen van elke methode, en helpt hem om de wijze van injectie te kiezen die het beste bij zijn diabetes en zijn levensstijl past.

In elk geval is het gebruik van een bloedsuikermeetsysteem noodzakelijk om de hoeveelheid en frequentie van insuline -injectie aan te passen. Tegenwoordig profiteren sommige diabetici die insulinetherapie vereisen van een subcutane glucosesensor (op de arm), waardoor ze hun glucosewaarden kunnen meten zonder een beet voor elke meting te vereisen.

Behoud

Houd de insulinefles die elke dag op kamertemperatuur wordt gebruikt. Voorraden worden gehouden vóór hun gebruik in de koelkast. Laat de flessen niet in de zon achterlaten. De kou en de vorst vernietigen de werking van insuline.